Ýçimden dýþýma çok sürgün verdim
sustu dilim
can yaktý gülüþlerim
```
Ýðreti duran ne varsa
vazgeçmek zor oldu geç kalmadan
bazen isyan kavmine sýðýndým
bazen de gölgeme
Sükûn denizler gibi yutkunsam
belki bir dua kurtaracaktý beni
Maðrur gönlümün varý
dilimi kârý
topla beni dedikçe
kendi, kendime aðlamam
benliðimden kaçmam
bin hudut aþmam gerekti
Seneler, seneleri kovaladý
vardý bunda da bir hayýr elbette..
Ýnsan eksikliðini fýrsat bilip
yüzümü iþgal eden mimli aynalara
cüretkâr kahkaha,
adýmý taþýyan k’aleme
demli bir hüzün masalý býraktým.
GülRa_____