SEN YOLDAŞ OLDUN
Ben kýyamezken zülfün teline.
Sen demet demet kestirdin ellere.
Ben ruhun ruhuma eþ olsun derken
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine.
Þimdi aðlayýp sýzlasan nafile.
Dönmek istesen yokum yerimde
Yaraladýn beni vurdun can evimde
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine.
Zaman almýþ senden güzelliðini
Aðartýp saçýný, bükmüþ belini.
Acýmadan kýrmýþlar o kalbini
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine
Þimdi istesekte gelmez ki zaman.
Durmaz göz yaþlarýn andýðýn an
Olmayacak elinde seninde tutan
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine
Sen giydiðin kefeni gelinlik sandýn.
Sen gülüp giderken beni ateþe attýn
Para için aþkýmýzý nasýlda sattýn?
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine
Üzülmüyorum aklýma geldikçe ihanetin
Ettiðini çek, sana kalmadý merhametim.
Þimdi teselli et kendini çokya servetin
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine
Aþýk Þenol derki tükettin sen bizi
Silinde bak kalmadý mazinin izi.
Diri diri topraða koydun ikimizi
Sen yoldaþ oldun vefasýz birine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.