Alýþtý, Her gelene açtýðý kucaðýn yýktýðý hayallerin altýnda kalan üþümüþ enkazlarý toplayan bahtsýz yüreðimi ýsýtýr sandýðým deli kalemleri okuyan yorgun gözlerim, ýsýnmamaya...
Hem belki bu yüzden Aðlarken donar gözyaþlarým Belki de bu yüzden En çok da aðlarken yalnýzým.
Kuzum alýþtým ben Ýki cebimde iki yürek taþýrken Yalnýzlýk koklamaya,
Durum bundan ibaret Yani durum benden ibaret Sana açýlýrken, sende kapandý kapýlarým Ve sana susarken sende doymuþum, Anlayamadým...
Oysa ben seni, Kapý aralýðýnda sevdim belki, Belki karanlýktý Seni beklediðim Perdeleri çekili camlarýnýn Iþýða hasret odasýnda, Can taþýyan tek kiþilik yataðýn Kiþiliksiz gýcýrdamasý. Ama hep açýktý gelirsin diye Karanlýkta olsa evimin, Bütün ahþap kapýlarý...
Ben seni. Uzun cümlelerle sevmedim ki Uzun gecelerim olsun Senli belki rüyalý, Gel ve git, Gir ve çýk Bak ve gor, Sensizliðimi... Gör ve bil sensizken Seni nasýl çektiðimi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.