Yıldızları demledim

Üþüyor üþüyorum yüreðimde bir tipi
Yýllardýr çekiyorum, keder sarmalý ipi

Büzüldüðüm köþede titriyorum bikesim
Peþinden koþa koþa kan kokuyor nefesim

Karanlýðý beklerim aðaran her þafakla
Yýllar varki küskünüm tek sýrdaþým yatakla

Gecenin tezgahýna sararak hevesimi
Sýcacýk anýlarla ördüm her nefesimi

Dizdim hayallerine kederimi yasýmý
Göz yaþýmla doldurdum baþ ucumda tasýmý

Yýldýzlarý demledim tasýma dolan sudan
Gözlerimi ayýrdým sensiz kalan uykudan

Gönlümün hanesinde yalnýz sen yaþa diye
Ne bir aný býraktým ne küçük bir hediye

Sen hep yanýmda durdun,hayali olsa bile
Mücessem hale gelip karþýmda geldin dile

Þizofrenmi, bunakmý, bilmemki delimiyim
Mil çekilmiþ gözlerin dinmeyen selimiyim

Odamýn her köþesi seninle dolup taþar
Öyle dolarki içim aklým mecmnunu aþar

Belkýsýn tahtý gibi odama gelir odan
Hayat iksiri çeksem o eyyubi kuyudan

Rayihaný duyarým fersah fersah uzaktan
Bu aþkýn girdabýnda sevgi denen tuzaktan

Sensiz olan her þeyi kökünden söküp attým
Bu efsunlu alemde son kapýyý kapattým






Sosyal Medyada Paylaşın: