BU DÜNYA KİMSEYE KALMAZ

BU DÜNYA KÝMSEYE KALMAZ

Aklýn topla boþ konuþma,
Bu dünya kimseye kalmaz,
Zalim olana yanaþma,
Bu dünya kimse kalmaz.

Tek kalsamda bu tarafta,
Ýþim olmaz yanlýþ safta,
Burnun neden durur kaf’ta,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Unuttun geldiðin yeri,
Para bulduðundan beri,
Kime kalmýþ bak bir geri,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Ýnsan ol,öyle beklerim,
Yoksa boþtur emeklerim,
Deme daha çok eklerim,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Ýnsanlýðýn zenginliðin,
Haklýlýðýn dinginliðin,
Boþa gider tüm cinliðin,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Kibirlenme þeytan gibi,
Ar,haya’yý atan gibi,
Sende her o yatan gibi,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Adalet’i yýkma sakýn,
Kimseye hor bakma sakýn,
Kalbe kir’i sokma sakýn,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Lafým evvela kendime,
Böbürlenmek ne haddime,
Bakarým yedi ceddime,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Nam’ýn duysa yedi düvel,
Gelir alýr küçük bir yel,
Geldi geçti bundan evvel,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Mýh çakarým demeyesin,
Yetim hakký yemeyesin,
Boþ sevdaya girmeyesin,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Yetmiþ,seksen,doksan,olsun,
Düþman yerle yeksan olsun,
Üç yüz tane aksan olsun,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Kanaat et az çok olur,
Hakk dilerse,aç tok olur,
Emanettir,can yok olur,
Bu dünya kimseye kalmaz.


Mustafa YILDIZTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: