Bir seher vakti ben, Kendimi yalnýz ve kimsesiz hissettim. Herkes uykuya dalmýþtý, Ben ise yalnýzdým. Gökyüzüne baktým, Yýldýzlarý gördüm. Sanki bana bakýyorlardý, Sanki bana sesleniyorlardý.
Seslerini duydum, "Allah’a sýðýn, O her an seninle" dediler. "Biz yaratanýn eseriyiz, O’nun gözetiminde" dediler. Gözlerimi kapattým, Ve derin bir nefes aldým. Artýk yalnýz deðildim, Yýldýzlar da benimleydi. "Allah’a emanet ol" dediler, Ve huzur içinde uyudum.
UMUT ÞAÝRÝ A.N.ALPEREN, 29.11.2023 MERAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.