DAL KIRAR GİBİ
Ortadan ikiye büküp çat diye
Kýrma bir gönülü dal kýrar gibi
Girdiðin gönülden çýkma pat diye
Düþersen kurursun gül kurur gibi
Önüne geleni katar seline
Ellerin sözünü dolar diline
Bulduðun köteði alýr eline
Vurursun sineme el vurur gibi
Her zaman her yerde seninle olan
Hazan yemiþ gibi sararýp solan
Yüzümden gözüme hüzünle dolan
Yanaðýmdan akan sel durur gibi
Olmadýðýn baðda gezme bir daha
Elinde yüreðim ezme bir daha
Þu garip gönlümü üzme bir daha
Gitmemek üzere gel kalýr gibi
Ýsterse ordular her iki koldan
Gelsin çýkaramaz seni bu soldan
Dön artýk geriye gittiðin yoldan
Gel de þu gönlümü al bulur gibi
Ekþiyarýn dili baðlý geminle
Kaynadý duruldu tavýn deminle
Tuttuðu elini inan yeminle
Býrakmaz gönlünde kal ölür gibi
Rüstem Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.