Ateþ ne ki külden geçtim Geçtim alacalý bir düþten Süzülüyorken hüzün Gecenin eskizinden Nasýl uyurdum söyle Sen akýyorken gözlerimden
Yorulmadý yaðmalardan yaðmur Kýþ döktü bütün yazlar Bir öksüz çocuk çýðlýk atýyor Hep ayný fotoðraf hep ayný resim Ýçim çekiliyor incecik bir þeritten Solgun bütün kareler Bir buruk özlem bir flu keder
Kayýp parçasýný arayýp bulamayan Bir can koptu canýmdan Zaman ah zaman Yorgunlardýk biz seninle Hemen þimdi geçmen lazým Soluðum lâl Tutukluyum bir nefese
Çarmýha vursalardý ellerimi Acýtmazdý hiç bu kadar çivileri Kýnanýyor son baharým Döküldü diye yapraklarým
Ücralarda kaybolan gölgemedir bu matem Ufuksuz mavilik de olamasak da Gel hazanýn sarýsýna Gel Razýysan deli fýrtýnalara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zamansızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.