Sert esen rüzgarlara, Sessizce fýsýldadým Sildiðimi,
Sana ulaþsýn diye.......
Ýçimde bir sen varsýn, Kaybettiðim, Arýyorum...
Bulunmasýn diye.......
Aldýðým son nefes oldun. Vermedim. Ben silindim...
Sen yaþa diye....
N.HATUN 22 EYLÜL 2008 PM:09:57
Bu yorumu özellikle öne çýkarma gereði duydum .Ben kendimden bilirim serbest þiir okurken þiire hakimiyette sorun yaþayabiliyorum.Ama öyle bir yorum geldi ki,þaþkýným size bunu sunmak istiyorum.Sayýn Tayanç teþekkür ediyorum.
N.HATUN
Bana göre Þair sonda demeseydi bile, o anlam kendiliðinden doðardý. Þöyle ki; sular her ne kadar akýþkanlýk sayesinde sürekli akýp gitse de, su ebediyetin, sürekliliðin, öncenin ve sonranýn adýdýr. Suya giden kalýcýlýk kazanýr. Ancak Þair "benden gitti" demek istiyor ve 2. Bölüme geçiyor.
Kalýn harflerle yazmak daha çabuk silinmeyi saðlar. Açýða vurulanýn, bir sonraki aþamasý gizlenmektir. Diðer manasý, belirgin harflerle yazýlmýþ olanýn varlýðý bir yük olmuþtur. Bu iþ denizin dalglarýna býrakýlmýþ. Ancak 1. bölüm için dediðimiz burada da geçerli. Denize karýþmak ne kadar varlýðýný yitirmek demekse de, varlýðýný denize katma yoluyla büyük coðrafyalara daðýlma avantajýný da veriyor. Fakat Þair yine "benden gitti" demeye getiriyor. Anlýyoruz.
Rüzgarlara býrakýlan isim de, bütün yerküreyi dolaþacaktýr. Kimi üþüyecek, kimileyin yaðmurla içiçe geçecek, kimi de Mecnun gibi çöllere konuk olacaktýr. Ancak rüzgar alýr gider ismi Þair kalýr geride.
Ýsim denize, sulara, rüzgarlara emanet edilince, Þair gideni aramak için "iç" ine döner. O artýk yoktur. Sevgilinin daðýldýðý rüzgardan-havadan son bir nefes alýr. Bu nefesi vermez ve ebedi sevdiðiyle kalýr. Bu, mutlu sondur. Gideni yiteni ancak bir nefes olarak toplayabilirsiniz. Bu nefesle aslýnda seven de sevilen de onlarýn perspektifinden yaþýyorlar, içiçeler. Bize göre ise ölmüþlerdir.
Deniz_Tayanç
Sosyal Medyada Paylaşın:
nene hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.