MAZLUMLAR KUTUPLAR KADAR YALNIZ

Mazlumlar kutuplar kadar yalnýzdý
Bende kýþý kucakladým bir yetimi sever gibi
Ellerimde kar taneleri
Öksüzler ’in duasý gibi

Bendeki yalnýzlýk rüzgârýn esintisi
Kimsesiz deðilim, aksine huysuzum
Sevmem kolay kolay kimseyi
Sen öyle misin ?
Açsýn , ekmeðin yoktur senin
Suyunu kana kana içemezsin
Terlikler üþütüyor mu seni ?

Biliyor musun ?
Palto mu artýk sevmiyorum
Ayaklarým bugün çok yanýyor
Ýçimde bir yanardað
Nefesin ýsýtýyor yüreðimi
Sen kutuplarýn içinde bir þelale
Ben özgürlüðün þýmarýk çocuðu
Ne garip deðil mi

Bir þapka deðiþtirdi devrimi
Devrimler mazlumlarý devirdi


Ýçimdeki çocuk dün yalnýzdý
bugün kimsesiz



Mazlumlar kutuplar kadar yalnýz iken iyi olmamý beklemeyin benden

Dünya bir yara olmuþ yüreðime,
Þimdi kim saðaltacak beni
Her yaný kötülük kokan bir nehirde
yüzer gibiyim
Þimdi kim Paklayacak beni?
Eski püskü bir kimlikte,
eski bir resim gibiyim
Þimdi kim yenileyecek beni?
Hayatý demir kapýlarýn, anahtar deliðinden izliyorum ,
Tokmaðý kýrýk , her hâlde,
Ses gelmiyor ! Dünyadan ,
Çocuk rüzgârlarý esiyor hâlbuki
Kokusu mis !

Soru iþareti gibi kaldým yerimde,
Bilmediðim sorularým vardý þimdi nerede?

Balkon demirleri ’ni sýmsýký tutmuþ çocuklar
Karpuz kurutuyor anneler ,bacýlar
Bir Gül bahçesinde yaþamak için



Ey Ölü dünya!

Acýlarýyla sarmaþ dolaþ ,
Korkularýyla koyun koyuna
Sessizliði içime gömüp ,
Taþ atýp kaçmak istiyorum





Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler

Sosyal Medyada Paylaşın: