RUHUM KAYBOLUYOR ARA SIRA CESEDİMDE
Yüreðime çiselerken hasret sonbaharda
Ýkiyüzlülüðümü saklamakla meþguldüm
Ruhum bedenimle anlaþýpta intiharda
Bilmiyorum bu ay kendimi kaç kez öldürdüm
Bazen hayal kurarým imkansýzlýk içeren
Kalbimin aklýmý maðlup ettiði noktada
Hayallerimde intiharlarýmda ölürken
Gördüðüm zarar varlýðýný korur yektada
Kurduðum hayallerin her imkansýzlýðýnda
Sanki geleceðimden bir parça koparýrlar
Arada ihtiyaç duyduðum yalnýzlýklarýn
Beni tefekkürümde götürdüðü ýssýz yer
Baþkenti oldu uðradýðým haksýzlýklarýn.
Aklým karþý gelse de kalbim hep boyun eðer
Gökyüzündeki Ay gecemi ýþýtmaz oldu
Geceleri sokak lambalarý sýrdaþ gibi
Keder de yüreðime uðramaktan yoruldu
Kalp - akýl savaþý’mýn deðiþirken galibi
Ýçimde de ölen bir þeyler var biliyorum
Yoksa imkansýzdýr diðerinin baþlangýcý
Baðladýðý kabuk altýnda kanayan yaram
Adýmlarýmýn hýzýný zaman zaman keser
Buna raðmen tek kelime etmezken istirham
Boþvermiþlik rüzgarý aklýma ýlýkca eser
Umurumda olmaz gelip geçer niceleri
Sevdiðim buram buram tüterken gözlerimde
Fazla farketmese de bilhassa geceleri
Ruhum kayboluyor ara sýra cesedimde
Vakit geçerken zamanýn derinliklerinde
Cesedimi görenler beni var sansýn yeter
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ertan OKUDUCU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.