GEÇSİN BAKALIM
Bu kadar ayrýlýklara dayanamam
Üstünden gün geçsin ay geçsin bakalým
Ýki sözün biriydi “Sana kýyamam!”
Baðlý olan cana kýy geçsin bakalým
Çok akýntýya kapýldým yüzdüm çýktým
Kuru kalabalýklarý süzdüm çýktým
Beni kýranýn gönlünü üzdüm çýktým
Aklýna geleni say geçsin bakalým
Kan kusturur dost bildiðinin yalaný
Koynunda hissedersin kara yýlaný
Dinle elin aðzýyla boru çalaný
Benden baþkasýný duy geçsin bakalým
Aðrýsa da dizim yorulan yüreðim
Bir kalemde silindi yokmuþ deðerim
Gelen geçen biner sýrtýmda eyerim
Yerime biraz þu, tay geçsin bakalým
Uykularý böldüm bekledim gelirsin
Sanýyordum beklediðimi bilirsin
Bu yaþtan sonra Ulvi niye delirsin
Aklýný ruhunu soy geçsin bakalým
Seninki zulüm, örneði bile yoktur
Laf anlatmanýn gereði bile yoktur
Duygularýmýn çeyreði bile yoktur
Dünkü sözlerinden cay geçsin bakalým
Þimdi bir kenara koy geçsin bakalým
U.Ü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.