Nota

Yollarda babalar dinlenir demiþtim bir ara
Ondan geçmeden de olur mu hiç

...

Boþver sen, beni çocuk
Dokunma
Var, git bak baþýnýn çaresine
Þurada biraz oyalanýp
Eðleþip dururum
Ben de çeker, giderim
Eninde sonunda, güfteme, þiirime
Nice sazýma
Karýþýrým kendi senoryoma

Bir nefes çekeyim, vereyim dedim þurada
Bilmem kaç mevsim, kaç yaðmur
Kaç rüzgar, fýrtýna, afallar sallanýrým
Bir diner, bir durulur, dedim
Kimi hafif, ýlýmlý, küçük bir
Kimi kuvvetli, orta çekerli

Dizlerimin baðý çözülür
Sendelemeye baþlarým arada
Kalmýyor mecalim
Ýçim yanýyor, nice kan aðlarým, dökerim
Gizli gizli, ulu orta
Sen, oynar, dans eder farz et de
Dolarým odalarýma da, canlarým acýr acýr
Sen bilmezsin, elim yazarken, basarken noktalarýma
Çarparken her bir yana sapýr sapýr
Sonra çýra gibi, bir kývýlcýma bakarým
Ateþ, düþtüðü yeri yakýyor
Harlanýrým, cakalanýrým
Kestane gibi bekleþip
Olmadý mýsýr gibi patlar
Kuzuneye girer, hamur gibi saklanýrým

Sustururum, kestiririm, köz köz içimi
Fazla sürmez, soðurum
Mazgalým da eskidi
Kovam çatlak, delik, borularým yamalý
Küller uçuþur arada, baca ziftin peki
Sen bana bakma
Var git yoluna

Tutunmaya çalýþýyorum azýcýk þurada
Dalýn kendine hayrý yok,
Aman kýrýlmasýn, dokunma,
Bilirim de
Takýldým bir kere aðaca
Ruhuma, kanala, ayar veririm arada
Düþmesin o derin kuyulara
Býrakmasýn yakasýný
Olur olmaz boþluklara
Bir tutam hayal uçuþverir
Bir tutam dünya kavuruverir
Tutuþsun bir avuç, bir sitem
Gövdem kabuk kabuk
Buruk

Sen bana bakma çocuk
Var git yoluna
Dilenci deðilim
Boþa avutma





Sosyal Medyada Paylaşın: