Zambaklar, beyazýn saflýðýyla açar, Gökyüzünün incisi, toprakla buluþur. Her bir yapraðý öpülmüþ gibi saf, Aþkýn en narin haliyle süzülür kavuþur.
Sevdamýzýn türküsü zambaklarda çýnlar, Beyazýn hasretiyle örülü bir öykü doðar. Söðüt gölgesinde serili mutluluklar, Zambaklarla iþli bir rüya türküsü çalar.
Zambaklarýn zarafetiyle süzülen kuþlar, Zeytin aðaçlarý altýnda yaþanan özel anlar. Zambaklarýn kokusu, duygularý aþar, Zaman içinde kaybolan o eski yýllar.
UMUT ÞAÝRÝ A.N.ALPEREN, 27.11.2023 MERAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.