tüm sýrlarým saklý zeytin aðacýnýn gövdesinde
evimin bahçesinde dikili
tüm hayatýmýn öyküsü
günlerim gecelerim dilim dilim
naralarým çýðlýklarým
portakal aðacýnýn gövdesinde
bir bir topraklarýmýzdan çalýnan her parçanýn numarasý
ve mezar taþlarýnda
damla damla emdiðim bütün acýlar
sýnýrý ve yeri köyümün
köylümün yýkýlmýþ evleri
kökünden sökülmüþ aðaçlarý
çiðnenmiþ kýr çiçekleri
bir bir sinirlerimi büke büke parçalayan
bir sürü adamýn adlarý
ve bütün hapishanelerin adlarý saklý
ve ellerimi kenetlemiþ her çeþit kelepçeyi
ve gardiyanlarýn tüm dosyalarýný
ve üstüme boþalttýklarý her küfrü
sana yazacaðým
sonra anlattýklarýný bana güneþin
ve ayýn fýsýldadýklarýný bana
ve kumrunun dediklerini bana
aþýklarýn terk ettiði kuyunun baþýnda
bütün acý günlerimi
ve her bozgunu
yazacaðým zeytin aðacýný sana
gazzenin tarihini ve coðrafyasýný
siyonistlerin kurbanlarýný da
ve dikiþ iðnelerini de
niþan yüzüklerini de
ve beyaz duvaklý esmayý
öðleye doðru
uçuklardan ve namlulardan gelen ölümü de
yazacaðým sana
bana varýnca geceleri ve tel örgüleri aþan mektubun
kapýmýn altýna bir meleðin kanadý gibi düþen mektubun
sabah türkülerini getirdi aklýma
okul günlerini
akþam güneþini
köy meydanýný getirdi aklýma
ve duydum sesini babamýn
ve anamýn sesini duydum
açarken mektubunu
acýnýn ve yokluðun zindanlarýndan kaçan mektubunu
bir kuþ gibi yaramýn üstünde uçan mektubunu
neden diken diken oldu ellerim
ey sabah þafaðý
caným kardeþim benim diye yazmýþsýn
caným kardeþim benim
uçuyor sana doðru en iyi dileklerim
uçuyor can çekiþtiðin yere kadar
en iyi dileklerim...
gelemez miydin sen buralara
býrakamaz miydin o iðrenç savaþý
çamura bulanmýþ yüzünü terk edemez miydin
vazgeçemez miydin harabeye dönmüþ o þehirden
seni o can çekiþtiðin yerde
seni düþündüm gazzede
o can çekiþtiðin diyarda
ne çok düþündüm seni
köksüz kalmýþ bir beyaz zambak gibi
kaynaðý kurumuþ bir akarsu gibi
makamý olmayan bir türkü gibi
yaðmuru olmayan bir fýrtýna gibi
düþündüm seni
sonbahar güneþi gibi atlastan kefenler içinde
gazze de düþündüm seni
orada
o can çekiþtiðin yerde
gidiyorum ana diyeli beri
aðzýna bir lokma koymadý
aðladý tüm geceler boyu
sessiz soluksuz bakarak
gazzede ölen bebelerin tabutuna
kurudu dudaklarý
kurudu göz pýnarlarý validenin
kardeþim yazýyorum sana
durdu duracak can çekiþe çekiþe bu yürek
sürgün ediyorum kendimi gecelere
sallandýkça acýlarýn
ve zorluklarýn rüzgarýnda eski gömleðin senin
durmadan dalgalandýkça filistin bayraðý
zorluklarýn rüzgarýnda
durmadan
belki o ifritler
þu bir karýþ topraðýmý da alacaklar bir gün
atacaklar belki de gençliðimi zindana
neyim var neyim yoksa atalarýmdan kalma
yaðma edecekler belki de hepsini
kabýmý kaçaðýmý hasýrýmý kilimimi seccademi
belki de ölüm saçan siyonist askerlerini dikecekler köyümüze
belki de söndürecekler bütün ýþýklarýný gecemin
dört yanýma duvarlar örecekler belki de
kalýn yüksek ulaþýlmaz
belki de çarmýha gerecekler beni bir gün
karþýmda bir sürü israil iti
sen o zaman limana bak
sandallara çiçeklere bayraklara
gýrtlaklarý paralayan feryatlara
uðultulara þarkýlara
kasýrgaya meydan okuyan yelkenlere bak
benim o yoksunluklar denizinden gelen
benim sürgün halkýmýn güneþidir o gelen
dayan kardeþim
son damlasýna dek kanýn
son damlasýna dek
son damlasýna…
anam nasýl bir öpücük kondurursa kýrýþýk alnýma
ceketimi sýrtýma nasýl geçirirse babam
buðday baþaðý toprakta nasýl yükselirse
aþýklara nasýl gülerse bir yýldýz
yorgunluðu nasýl silerse bir soluk
nasýl yükselirse bulutlar arasýnda bir fabrika
nasýl türkü söylenirse avaz avaz
sýcak yuvasýna nasýl dönerse bir kuþ
nasýl gülerse yaðmurun altýnda çöl
öyle çarpar göðsümde gazze
evine dönen bir adam kadar mutluyum
evine dönen akþamlar kadar
yaþarým dallarýnda tüm aðaçlarýn
yaþarým köhne evin minderinde
yaþarým raflarýnda kitaplýðýn
baðlarým güneþe eskiyen yaramý
kaçar aðzýmdan sisler oluk oluk
süzülür gökyüzünde gazzeye olan hasretim
kuþlar kapladý baþtan baþa göklerimizi burada
ayýrýrlar buðday baþaklarý gibi bizi
bir baþak sana
bir baþak bana
çamuru kýzýla boyamýþ olanlara karþý
damarlarýyla zulme direnenlere karþý
duvarlara saplanmýþ parmaklarýmla
ellerime sýkýþan ekmek kýrýntýlarýyla
buradayým
sana yazýyorum buradan
anýlar hýfzýmdan sýyrýlmýþ gitmiþ
sadece ölümü hatýrlýyorum
ölen kardeþlerimi
bebeleri çocuklarý kadýnlarý hatýrlýyorum sadece
buðday baþaklarý gibi yitik bir tarlanýn içinde
ve sadece gazzenin adýný hatýrlýyorum
bir kurt gibi yüreðimi kemiriyor hasret
sorma bana adýmý
kazýlý durur o topraklarda
ayda yýldýzda gecede
ve her akþam batarken güneþte
ve her sabah öldürürler beni
gazzeyi düþünürken
redfrer