Aþkýndan periþaným, bakmaz oldun yüzüme
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Öyle yoksa gerçekten kýrýldýn mý sözüme
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Ýnan sensiz bu dünya, zindan oluyor bana
Sonra ben kahrolurum, derdimden yana yana
Damarýmda kan olup , akýyorken bu cana
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Alev alev aþkýnla kavrulup yanýyorken
Küskünlüðün yetmez mi, yarasý kanýyorken
Ben hâlâ ümit edip, benimsin sanýyorken
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Gül artýk ne olursun, bakýp mahçup yüzüme
Artýk çok piþman oldum, acý katmam sözüme
Senden ayrý her günde yaþ doluyor gözüme
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Kalbime nakýþ nakýþ aþkla örmüþüm seni
Canýmdan bir parçasýn, öyle görmüþüm seni
Kadrini bilemeden ele vermiþim seni
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Sonsuz þükran borçluyum, gönlüme sevgi ektin
Caným, dönüp yüzüme, bir þey mi diyecektin?
Bakýyorken bir tanem, sanýrým gülecektin
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Ben sana bir daha ki, acý söz söylermiyim
Bu kalbini kýrmýþým, bir daha edermiyim
Yalnýz seni sevmiþim, baþka yâr severmiyim
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
Sonsuza seni yazdým, silmem artýk adýný
Yaþýyorken her zaman, unutamam yâdýný
Þimdi özür diliyor, hayatýnýn kadýný
Ne olursun sevgilim, dönme yüzünü bana.
ADABULO
22-9-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.