bilmek istedim ve ayrýldým evim sandýðým o zamandan toprak kazýyorum göç düþlüyorum anlamlar peyda edip iþtahla mitosu insana çeviriyorum bilgiyi þiire böylece tesellisiz kalýyorum (...) dertsizlerin yüzleri boþluk yýðýnlarý geçiyorum bu þehir hastalýk geçiyorum artýk var olmayan birinin sesi geçiyorum ne çok özlemiþim kendimi bu kafkas þarký baþýmda cellat gibi sarýyorum sarsýyorum bu dilsiz çerçeveyi kelimelerden çýkmaz sokaklar geçiyorum eskiden olsa korkardým geçiyorum daha ne kadar ayýk kalacaðým geçiyorum bir yara uyanmýþ acýyor uyanmýþ halkýna acýyan tanrýlar gibi tanrým akkad argosunda zaman neolitikte eflatun ölü dillerinde bir yaþam heyecaný arýyorum hýrsla din deðiþtiren masallarýn (...) ve öylesine gözlerini hatýrlatan bir yer hatýrlýyorum denizi olmayan ülkeler uykularýnda neler sayýklar bilmek istiyorum bilmek istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Fucucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.