Ne zamandan beri, gör neler olmuþ; Sevgi, saygý, muhabbeti kaybettik! Memlekete ipsiz dönmeler dolmuþ; "Er" denilen o heybeti kaybettik!
Atýldýk kenara her file gibi Yaþamak dediðin zor çile gibi Boðaz tokluðuna bir köle gibi Ekmeði, yemiþi, eti kaybettik!
Uçacaðýz sandýk göklere erdik Gittikçe yerlerin dibine vardýk Ceza sahasýna fazlaca girdik Hiç gol atamadýk, þut’u kaybettik!
Yola çýkanlarý býraktýk yolda Kutsal emaneti kaybettik çölde Taþladýk armut’u koymadýk dalda Eyer’i, semeri, at’ý kaybettik!
Hacýsý, hocasý, imam bayýldý Gelen aðam, giden paþam yayýldý "Bizden" olan her þey adam sayýldý Çok karýþtý iþler, net’i kaybettik!
O ilâhî sýrrý kimse bilmedi Fukara düþtükçe zengin almadý Sadakat bozuldu, güven kalmadý Bizler esas emaneti kaybettik!
Murat Kahraman Murâdî 25.11.2022/Ýst.
Not: 25 Kasým 2022’de yazmýþ olduðum, bir yýldýr demlenmeyi bekleyen bu Eserimizin gün yüzüne çýkýþý bugüne nasipmiþ; hamdolsun. Arz ediyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.