Bitsin gitsin dediðin günlerin özlemi olur bazen içinde Bir çocukluk fotoðrafi çýkar tozlu kitaplarýn arasýndan Ve o an mazi þerit misali Seriliverir boylu boyunca önüne Bir çýtýrtý duyarsýn kapalý kapýlarýn arkasýndan sinsice gelen seslerle Telaþ kaplar seni ve o an yok olursun Eskiden sesine, varlýðýna Katlanamadýðýn insanlarý, aileni ararsýn yaka paça Ama geç kaldýðýný ve artýk yalnýz yaþayacaðýný Ýliklerine kadar hissedersin Belin bükülür sanki bir an için Boðazýn düðüm düðüm oluverir Özlemek için çok geç dersin kendince Artýk düþtüðün yerden seni kaldýran ne bir el ne de bir ses olur Aðladýðýnda teselli edecek bir omuz olmaz sana anlarsýn Sevdiklerine karþý ördüðün duvarlarýn altýnda kalýrsýn adeta Arkana bakma sakýn Eðen bakarsan seni seven insanlarýn bir daha olmayacaðýný ve dönmeyeceklerini anlarsýn o an ve Ýliklerine kadar yalnýzlýkla bütünleþirsin Ve kabul et ki artýk yalnýzsýn Þimdi kal bir türlü elinden býrakmadýðýn telefonunla, sanal dünyanla..... Çýkmak bilmediðin odanla baþ baþa Ýstediðin özgürlük buysa Al hayatý yaþa doya doya
Þair:Ahsen Nisa DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahsen Nisa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.