GÜNESE IHANET
Sen günese ihanet ettin,bekle simdi üsüdügün günü.
Hic bir sey söyleme,gerek yok,öyle dinlen icimde.
Varsin kar yagsin saclarina,kirissin yüzün.
Sen yeter dinlen icimde.
Bir pazar sabahi,ac pencereni.
Ya bir kus,ya, bir kar tanesi,birak girsin iceri.
Sen ac bavulunu,doldur, keskelerini,yolculuk zamani simdi.
Anlat ben dinlerim sevdigim.
Biraz daha kaybet mesela,öyle dertleselim.
Otur karsima,dinle önce beni.
Sen günese ihanet ettin.
Anlat ben dinlerim seni,hep oldugu gibi.
Nasil güldürdün gözlerini,ya ellerin onlarda mi kandirdi beni.
Sen anlat cennet kokulum,ben dinlerim hep oldugu gibi.
Beni görünce sevinirdin,cocuk gibi,yüzümden anlardin,seni nasil sevdigimi.
Hangi maskeydi,nasil sakladin,
Koklamaya kiyamadigim,o ay parcasi tenini.
Sen ne ara sevdirdin böyle kendini,söyle hangi siirde sevmedim seni.
Bak simdi kac mevsim gecti,yetim bir cocuk gibi.
Bu mevsim sondu,sevgili,yapraklar düstü gönlümün agacindan.
Ve kis geldi.
Artik kardelen vakti,papatyalar acmaz ki.
Sen günese ihanet ettin,simdi bekle üsüdügün vakti.
24/11/23 11.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Tokdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.