Bu akþam bir baþka batýyor güneþ Ufuktaki kýzýllýk her zamankinden farklý Yýldýzlar nazlanýyor çýkmamak için sanki Ay göstermek istemiyor yüzünü...
Sessizliðin sesi kulaklarýmda çýnlýyor Hafiften esen rüzgarýn sesine inat. Yapraklar kýmýldamýyor saygýsýndan Bozmamak için ahengi...
Sadece kutup yýldýzý gülümsüyor Ýçimdeki karanlýða seslenircesine Saatler susuyor, zaman duruyor. Yüreðimde güvercin tedirginliði...
Gelecek yolcusunu bekliyor gibi Perdeler hafifçe aralanýyor gönülsüz Görmek istemiyor gözlerim karanlýðý. Bulurum umuduyla aydýnlýðý arýyor Ne gelen var ne giden...
Bir ses bekliyor bir dost eli Koca dünyanýn müzmin yalnýzý. Bu gece de zor geçecek besbelli Sabýrlar çatlýyor,hayaller kýrýlýyor. Umutlar saçýlýyor pervazsýzca etrafa...
Ayaklar taþýyamazken bedeni Beden yüküne gönüllü yüreðin Kalp kuþu kafesinde mahzun Çýrpýnmaya mecali yok. Boðazda düðümlenirken sözler Nefesin sesi yýrtýyor karanlýðý Son bir umut var dercesine...
A. Kadir YALDIZKAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Kadir YALDIZKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.