VURDULAR SENİ ÖĞRETMENİM
Kalbimizde aþkla kokan bir güldün
Derdiler hep seni ah öðretmenim!
Aranan menekþe, leylak, sümbüldün
Gördüler hep seni ah öðretmenim!
Sen Ankara, Samsun, Ordu ,Maraþtýn
Üstümüze düþtün, ne çok uðraþtýn.
Bilgi öðretirken ne daðlar aþtýn.
Gerdiler hep seni ah öðretmenim!
Sabýrla sevgiyi öðretti sizler
Sayenizde iyi, güzeldir özler
Yaramaz çocuktuk susmazdýk bizler
Kýrdýlar hep seni ah öðretmenim!
Zalim devletlerle bunlar hâlleþler
Ellerinde vardýr uzun keleþler
Roketi fýrlattý alçak kalleþler
Vurdular hep seni ah öðretmenim!
Topraða koydular girdin medfene
Hüzün düþtü ah! Ney çalan neyzene
Gül gibi düþtün ya beyaz kefene
Sardýlar hep seni ah öðretmenim!
Ürmelîyem hazin, sýnýflar dilsiz
Sen yoksun ya olsun okullar zilsiz
Gözler kan yaþ dolu bedenler halsiz
Sordular hep seni ah öðretmenim!
23.11.2022
Ramazan AÐIRTAÞ (Âþýk Ürmelî)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.