MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dilimiz Vardı
Tüya

Dilimiz Vardı




bizim de bir dilimiz vardý.
konuþtuklarýmýzýn derin manasýný,
börtü böceðin faydasýndan alýrdý.


dilimizin sustuklarý fazlaydý.
haykýrdýklarý hiç sebepsiz olmazdý.

bilge olandan duyduklarýný
ve anýmsadýklarýný,
dilsiz olanla paylaþýrdý.
anlatamadýklarýysa, bizi uyanýk tutardý.


kalbimizin cesareti, dilimizin pak özündendi.
yara alsa ciðerimiz;
dilimizin alfabesi en iyi merhemdi.

her ölmüþün baþýnda, aðýtlarýn baðrýný yakardý.
kýrk gün yas tutsa da gidenin ardýndan;
vazgeçmek bilmezdi, güneþin lekesinden.


aðýzlara alýnmasa da dilimiz;
edebi künyesi, kadim zamanlardandý.
pitoresk bahçeleri gözümüze nur katardý.

çocuk olana pastoral hayaller sunardý.
düðün halaylarýnýn gönenmiþ baþýydý.
ezgilerin hikayesinde,
kederin suyuna taþtan kurnaydý.


dilimizin tut(a)madýðý kalemler de vardý.
fýrsat buldukça,
hafýzalarda kabul görmemiþ öykülerini anardý.
sofralarýn bereketini, fýkralarýn sýrrýna sorardý.
derlediði destanlar da, uðraksýz bucaklardandý.


bizim de bir dilimiz vardý.
ki, aþka, güneþe ve suya inancý tartýþmasýz ve yüceydi.
kýyamet kopsa bile, hiçbirinden ödün vermezdi.


dilimizin bir tek kaygýsý vardý:
sev(il)meden yaþamak,
sonra da unutulmaktý.



H. Korkmaz, 2020 Sthlm

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.