Gün Kalmadı!

Ona, buna böle böle;
Yýl içinde gün kalmadý.
Arýyorum döne döne;
Bakmadýðým yön kalmadý.

Böldük üçyüz atmýþ beþe
Tacirler oldu dört köþe
Eðlenip durduk pür neþe;
Ýþ görmeye an kalmadý.

Þunu kutla, bunu kutla
Durma, sevincini katla
Paran yoksa, git al kartla
Evde ekmek, un kalmadý

Sevgiler indi bir güne
Hak mahkum edildi düne
Fenomeni koyduk öne;
Alimlere þan kalmadý

Eskiden neydik, ne olduk
Kadim baðlarý hep yolduk
Batý peþinde yorulduk;
Ayaklarda gön kalmadý

Batýda ne varsa aldýk
Öz deðerlerden ayrýldýk
Haddinden fazla açýldýk
Tenimizde kýn kalmadý

Düðünlerde kadýn, erkek,
Karþýlýklý atar göbek.
Dert birikti öbek öbek;
Dertlere derman kalmadý

Avrupa tarzý kýyafet
Açýk büfeden ziyafet
Nerde, islâmi zerafet?
Tam uyacak can kalmadý

Edep, hâyâ nerelerde?
Yere battý perde perde!
Ne diyeceðiz mahþerde?
Delirdik, izan kalmadý.

Mahrem odalarda böcek!
Bu ekinler tutmaz göcek
Yanlýþa, yanlýþ diyecek;
Benzimizde kan kalmadý.

Mehmet Postallý / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: