YALAKA
Emekli, taþ diye sin’e dikilsin
Ýþin gücün yalan, dolan, yalaka
Otuz iki diþin birden dökülsün
Minareye kýlýf bulan yalaka
El etek öptükce arttý kýdemin
Hayasýz, uðursuz her bir kademin
Çözülmüyor, Ali Cengiz denklemin
Milletin cebine dalan yalaka
Ekmeði elden al suyu da gölden
Kem sözü sakýz et düþürme dilden
Ârifin gamzesi solarken Nil’den
Yüzden tebessümü çalan yalaka
Yastýgýn kuþ tüyü, yorganýn ipek
Sofraný süslesin havyarla petek
Yoksulun aþýna koyup ipotek
Tüyünü kaz gibi yolan yalaka
Elbette sana da gelecek sýra!!!
Kabuk baðlayacak sinende yara
Çalýnca kapýný birgün Mavera
Yýkýlýr mülkünde kolon yalaka
Kimbilir kimlerin kanýna girdin
Kimlerin baþýna çoraplar ördün
Þinel’in nezdinde çok sefa sürdün
Adýn bundan böyle, balon yalaka
Kadem: adým
Mavera:öteki alem
Sin: mezar
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ YÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.