Kýnana aykýrý býçak, kanamasýn diye kendimi kanattým, Kanayan zamaný göremezsin, akrepsiz yelkovansýz saattim. Seni görmesem ölürdüm, görsem öldürürdüm, Her soluðum þimdi senin kölenken özgürdüm.
Hayat devam ediyor eyþan sadece üzgünüm, Ölüm hazin bir diz çöküþ, tanrýnýn önünde. Ayrýlýk hüznün çarpým cetveli, kahýr meclisinde, Aþk baþka bir bedende baþak verirken
Sen deðildim, seni kirletmedim, Uykularýný bile öpmedim, yedi tur bir tavafsa aþkta. Sheng’in notuna þathiyyat, kitaplar var ama kendisi yok, Gecenin en hýrt karabasanýyla tartýþ, ama Mevlana’yý çaðýrma
Tanrýsýz küfürlerim karanlýkta çýldýrtan, Sen müslüman, ben külliyen bir pagan. Bir sonbahardým, senden daha eski, Görmedi kimse, usulca eylülümü kustum eyþan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CaNMaYBuL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.