Denize düþmüþ iki gölge sularda Kýrýla düzele sihir aynasýnda haraketli Uzaklara bakýyor kadýn çok uzaklara Adam kadýna bakýyor çok yakýndan Sudaki gölgeler karýþýyor birbirine Seviþiyor havasýnda dudak dudaða Yakýnda iki uzak iki suskun gölge Kadýn ’akþam oluyor ’ dedi Adam ’seni seviyorum’ dedi Kadýn gülümsedi ondan yana bakarak Durgun soðuk üzgün bir bakýþla Adamýn güleçliði sessiz hüzne burudu Çok konuþmuþlardý söz kalmamýþtý Kadýn ’dönelim mi’ dedi Adam yürüdü gitti ardýna bakmadan Kadýn oturdu kýyýya kýpýrdamadan Serinlemiþti hava güneþ batmýþtý Ufkun kýzýlýnda kaybolup gitti Dönecek miydi Þafak sökmesini mi bekleyecekti Gün ýþýyýnca yeniden bir doðuþa Yaþamak bir nefes Ölüm bir adým
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.