KÖYÜM BENİ BEN KÖYÜMÜ ARIYOM
Köyümüzden bilmem niye çýkmýþým
Köyüm Beni Ben Köyümü arýyorum
Hasret’inden Özlem’inde Yanmýþým
Köyüm Beni Ben Köyümü arýyorum
**
Þehir’ Den Þehire Dolaþtým Durdum
Bu gurbete neden bulaþtým durdum
Her Gün Aðlamaya Alýþtým durdum
Köyüm Beni Ben Köyümü arýyorum
**
Özlem duydum harmanýna daðýna
Hasret Kaldým Kaymaðýna Yaðýna
Girseydim köyümün Bahçe baðýna
Köyüm beni ben köyümü arýyorum
**
Daðlarýn’ da Geven Kýra Bilseydim
Geçip köyün önüne dura bilseydim
Keþke Köyde Yuva Kura Bilseydim
Köyüm beni ben köyümü arýyorum
**
Köyde kalýp Göz Yaþým Dökseydim
Tarlasýnda Arpa Buðday Ekseydim
Sulak yere kavak Söðüt Dikseydim
Köyüm beni ben köyümü arýyorum
**
Öztürk’üm der ben köyümü ararým
Benim köye dünmek olsun kararým
Toprak Beni ben Topraðým Sararým
Köyüm beni ben köyümü arýyorum
**
ÖZTÜRK ERBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.