BU GÜN

Beþ param yoktu
Ellerin cebimde dulaþtým durdum
Sahilden renkli taþlar topladým
Martýlara ýslýk çaldým bir süre
Denizde taþ sektirdim...
Hiçbir þeyle avunamýyordum
Yüreðimde kýsýkýntýyý atamýyordum
Ýnsan selinin aktýðý caddelere daldým
Baþým çatlýyacak gibiydi
Ayaklarým titriyordu.
Iþýklý vitrinlere burnumu dayadým
Mankenlere hal-hatýr sordum
Renk renk giysiler seçtim sana
Birden parasýzlýðýmý ve sensizliðimi hatýrladým
Midem baþkaldýrmýþ isyan ediyordu
Sigarasýzlýk baþýmý döndürüyordu
Bu anlamsýz kalabalýkta
Bütün güzel kadýnlar biraz sana benziyordu
Ýçimden aðlamak geliyordu
Bir dost yüz gördüm kalabýkta
Gülerek yaklaþýyordu
Uzun uzun konuþtuk
Seni sordu, söyleyemedim gittiðini
Biraz borç istedim...
Ýki sandviçle karným doydu
Birde sigara yaktým üstüne
Ýþte sevdiðim benim için
Sensiz yaþamak buydu...

Bugün bir yelloz gördüm
Önüm sýra kýrýtýyordu
Bir gözleri vardý çapkýnýn
Allah inandýrsýn sanki sen
Seni düþündüm...
Vefasýz dudaklarýný da
Ýçim sýzladý birden.

Caným sýkýldý durdu bütün gün
Akþama doðru hafiften bir de yaðmur baþladý
Gökyüzü gürültüyle dövünüyordu
Eve dönmeye korkuyordum
Yaðmurda düþünmek zordu
Islanmýþtým ölesiye yorgundum
Yorgunluðum yoldan deðil,
Serseriyim, düþkünüm
Yokluktan, parasýzlýktan hiç deðil,
Beni çaresizlik bitirdi
Beni sensizlik yordu...

Emin Barut
Sosyal Medyada Paylaşın: