Akýl benim desemde hep ayrý sen varken Akýlla sevemedim Akýl hep engel Tek gönül var ben demeyen Gel gitler içinde met cezir gibi hallerim Pergel gibiyiz sen ben merkezimiz gönül Döne döne benlikten çýkarken Döne döne gel ey sevgili Bir bakýþýna aldandým av oldum oltana Yazdýn çizdin verdin elime Sonra kader dedin adýna Yaptýrdýn her istediðini suçlu dedin Yine geldim Oltana Cennet dedin sensiz azap bana cennet bile Sýr dedin saklandýn benden öte ben diye Ara bul dedin biçare býraktýn nedir bul cive nazýn
Ey sevgili Bade diye içirdin aþkýn þarabýný Ýnlerken sen diye Cemaullahýna hasret iken Sen seyrettin Sözün söz bilirim sevdiðinle berabersin vaadýn kesin Bu umutla serhoþluðun zirvesinde iken Oldun hep arayýþým sen Ey sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakup simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.