D/ÜŞÜYOR
Sonbahar geldi soðuðundaki ýslaklýkla
Gün aðarmýyor
Tramvayý kaçýrdým sabah
Kaçýrdýðým pek çok þeyin yanýnda bunu umursamýyorum
Sonraki de beni geç býrakýyor,
Dönüþte daha erken hareket etmeliyim diye düþünüyorum
Sonbahar geldi sabah yine üþüyorum
Daha kalýnýný mý giyseydim diyorum
Yine de iþ bana geliyor ben iþe gidiyorum
Bugün de yine rutin iþler ofiste…
Dosyalar, merhabalar, çaylar, afiyet olsunlar,
Görüþürüzler, aramalar, geç kalmalar ve paydoslar
Sonra da akþam,
Semte geri dönüyorum
Yol üstü parktayým
Hala koca çýnar aðacýna yapýþýk yapraklar
Altlarýndan geçtim
Koca çýnar demiþken Bahaettin Karakoç’un bir þiiri
“
Ihlamurlar çiçek açtýðý zaman” düþtü aklýma nedense
Ihlamurlar da dökmüþ müydü yapraklarýný
O güzel limonlu kokusuyla ýhlamurlar ne zaman çiçek açardý
Ýlkbaharda mýydý acaba hiç öðrenemedim
Parktan çýktým ve kaldýrýmda yürüyorum eve doðru
Zamanýn en debisinde, içime sýkýþarak
Baþýmý kaldýrdým
Pek tüten baca görülmüyordu artýk çatýlarda
Kombiye borçlu bu temiz havalarý da dedim
Arkamdan seslenen rüzgara dönüp bakamýyorum bile
Hýzlýca yanýmdan geçerken soðuk soðuk bir bakýþ atýyor yan gözle
Kenarda rolantide çalýþan arabalarýn yanlarýndan geçiyorum
Camlarýndaki yansýmalara bakma kaçamaðýndan ziyade
Ýçindeki sýcaklýðý hissetmeye çalýþtýðýmý fark ediyorum gizlice
Ýlerliyorum...
Köþeyi dönmeden ortamýn karanlýðýnda
Ekmek parasý için arabasýnda ekmek ayvasý satan esnaf dikkatimi çekiyor
Acýyor muyum bilmem
Soðuk öyle bir zýmbalamýþ ki ellerimi ceplerimden çýkartmak istemiyorum
Neyse…Ýhtiyacým olmadýðý halde, halden anlamýþ gibi
Hal’den getirdiði belli olan ayvalardan biraz alýyorum.
Huzur mu kaplýyor içimi yoksa ……… bilemiyorum.
Son sonbaharda yapraklar göðe düþüyor.
Ýçimde bir titreme ve evin önündeyim
Anahtar cebimde ve evde kimse yok biliyorum
Giriyorum içeri
Anahtarý tekrar sað cebime koyuyorum
Hafif sýcaklýk yüzümü yalýyor
Kombiyi açana kadar
Üzerimi deðiþmiyorum
Anahtar hala sað cebimde
Bir daha ki çýkýþta unuturum diye endiþe ediyorum
Kapý arkasýna býrakmýyorum
Son sonbaharda yapraklar göðe düþüyor.
Ve güneþi ýslatýp saklýyor,
Hep üþüyorum…
BUÐRA SAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.