GURBET İZİ VAR
GURBET ÝZÝ VAR
Yüreðimin gülü, bir tanem, caným;
Bu gördüðün elde gurbet izi var.
Kýrýktýr kanadým tutmaz bir yaným
Boynu bükük dilde gurbet izi var.
Yel vurur yaz günü bilmez ki yaban,
Kimsecikler olmaz kursan da divan,
Görmeden baharý solar gülistan
Gonca açtý gülde gurbet izi var.
Aþka dair sözüm kýymeti hassas,
Gözlerim de kanlý yaþ gönlümde yas,
Memleket uzakta kulaðýmda ses
Daðlar aþan yolda gurbet izi var.
Ne desem gönlümden süzülür sözüm,
Yüzümde görünür aydan ak özüm,
Gönlümde bir yangýn dumansýz közüm
Bin türlü bu halde gurbet izi var.
Kanatsýz uçmakta takvimden yaprak,
Her gün yara alýr hicranda yürek,
Yâr gönülde – gönül yârdan çok ýrak
Gözden akan selde gurbet izi var.
Halil Gülel
Düsseldorf / 07.01.2008
(Akça Akça Akar Gönül Pýnarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.