Þu yalnýzlýðým gece beyaz gündüz siyah,
Ne mevsim ne de iklim yüküm duymadýðým söz.
Takvimin namesi gün deðil göðsümdeki ah,
Sayfa sayfa yanarým, kalbim bedenimde köz!
Bir yaným yolun baþýnda bir yaným sonunda,
Çaresiz mum gibiyim, gün gün sönüyor ferim,
Cehennemi gördüðüm, hayatýn genç tonunda;
Güzel düþleyip kötü yaþamakmýþ kaderim..
Ölüm beyaz kefenden sonsuz lâhut bir akýþ,
Yalnýzlýk kara topraktan muâzzam bir nakýþ.
Ýki renk arasýnda can havli son bir bakýþ;
Duymadýðým söz için, kalsýn dünyaya kederim..