Aylardan eylüldü. Üzüntüsünden sararmýþtý yapraklar, Olan akþam deðil hüzündü. Yokluðunu ýslatmýþtý saðanaklar, Vuslat doðurgan bir gecenin, Sancýlarla gelen asi çocuðuydu. Kapandý aralanmýþ kapýlar, Varlýðýnýn ardýndan, Gökyüzü çarþaf gibi, Ay ýþýðý süzülürken yanaklarýndan, Vakit doyasýya sevme vakti, Þüphe yoktu geçen zamandan, Zamaný düþünmezdim ki, Sen yanýmda olduðun sürece, Gözlerinde ölmeyi arzularken, Yaþlýlýk geliyormuþ, bana ne.
Aylardan eylüldü. Sulara düþtü ayaz, Tenimde ateþ mekân tuttu. Çoktan unutulmuþtu yaz, Ýhanetler can buldu, Çýðlýk çýðlýðayken yýldýzlar, Utanýr güzelliðinden ay, Sesini kendine saklar duvar, Yaþadýklarýmýzý seninle birlikte, Yokluðunda yaþanmayanlara say. Dursan olmaz mýydý sevgili? Son verseydik beklemelere, Yýllar esir almadý mý bizi, Kaç mevsim bekledim. Dizginledim mýsralarla hasretimi, Geceleri nasýl özledim. Ayaz kavururken bedenimi, Bahçedeki portakal aðacýna sor, Benden dinledi hep seni, Pencerene konan kuþtan dinle, Ona ezberlettiðim þiirini, Uzaklarda unuturum sanma, Unutmak için seni, Aþký gömmek gerek topraða, Söküp atmak lazým kalbimi, Ve eylül gelmemeli bir daha, Mümkünâtý var mý sevgili? Âmin dememeli, olmayacak duaya, Sende âmin deme emi, Her eylülde, her sonbaharda, Sonsuza dek bekleyeceðim seni.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.