Her kapýyý çaldýðýnda Açtým ve Her açtýðýmda Nefsime yenildim Kendime gelemeden Kendimden gittim Ýhanetler yüzüme tokat gibi indi Acýnýn her tonunu gönül tuvalime resmettim Ve sonra.. Yeminler ettim bu son olsun
Kilitli kalsýn Ziyaný yok Yenileceðimi biliyorum Avluda bekliyorum Bu kaçýncýdýr sura kafa tutuþu kapý tokmaðýnýn
Elimi uzatýyorum Ama korkuyla geri adým atýyorum Açamam kapýyý Müþkülümün sebebi Allah anla artýk Durma git
Senin ay dediðine Ben güneþ derim Entrika dönüyor senin dünyanda Evet sen de hasretsin kendine Artýk kabul et Bedenin ele veriyor Madem gittin Biryerlerde uslu ve sessiz bir çocuk ol
Ýnsan en çok kendisine geç kalýr? Tüm zamanlarý hoyratça geride býrakýp, Varlýk aleminde Yokluða secde etmektesin Etme!
Yolumuz sýratý müstakim, Bu yolda yürümesem yola yol demem Madem ki insanýz Ve madem ki seviyoruz Madem ki sözümüz var Sabri azýk edip, Hakka davet ve iteatle Deðmez mi beklemeye?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.