Küçükken yýrtýlan pantolon cebimizden düþen bozuk paralara üzülürdük Büyüdük deðer verdiðimiz insanlarýn yüreðimizden düþmesine üzülür olduk Cebimiz delik olsa da saðlam paralar hâlâ yerindeydi Yüreðimizden de düþmeyen saðlam insanlar var hâlâ Ne bozuk paralar ne de yüreðimizden düþen insanlar için üzülmeye deðmez Kim bilir belki de ihtiyacý olanlar yerlerden toplayabilsinler diye düþmüþlerdir Baþýmýzýn gözümüzün sadakasý olsunlar deyin gitsin Bundan sonra yüreðinizden düþmek isteyene yolunu Yüreðinizde kalmak isteyene de yerini gösterin yeter... Güray Gökkaya
youtu.be/38YVZkh8aYw?si=Vth6Yxy99WS0OApH
Sosyal Medyada Paylaşın:
gokkaya.guray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.