Kuşlarla hasbihâl

Ey uçsuz bucaksýz gökyüzünün sakinleri

söyleyin
bulutlarý þerha þerha yarýp,
yýldýzlara ulaþtýnýz mý

ya gökkuþaðýnýn yedi rengine
hiç bulaþtýnýz mý

semada özgürce süzülmek nasýl

söyleyin

rüzgarlarla hiç yarýþtýnýz mý

peki
korktunuz mu sizde
gök gürültüsünden
þimþeklerden kaçtýnýz mý

ya yaðmur damlalarý
ýslattý mý sizi de
üþüdü mü teniniz

savurdu mu hoyrat esen yeller
bir yerden bir yere
her savruluþla yoruldu mu kanatlarýnýz

söyleyin ey kuþlar
ya bu acýlar dehlizi nasýl görünüyor göðünüzden
kulak çýnlatan ahhlar
size de ulaþtý mý

arþý delen feryatlar
vardý mý civarýnýza
siz de tüm olanlara
gözyaþý akýttýnýz mý

istediniz mi yine bir ebabil olmak
ya da süleymani bir dille seslenmek oralardan
peki insan olmayanlar
anlar mýydý
kuþlarýn dilinden

ey masmavi göðün ev sahipleri

söyleyin

söyleyin kanat çýrparak uçan kuþlar

çýrpýnarak can verenleri gördükçe
siz de
utandýnýz mý
utandýnýz mý insan denen varlýktan ......

Sosyal Medyada Paylaşın: