YILLAR ÜZGÜN

Sonbahar mý gelmiþ güle?
Gül kurumuþ, dallar üzgün.
Bülbül, gülden çeker çile?
Arif anlar haller üzgün.

Yaðmur yaðar pek inceden,
Sabýr bitti dün geceden,
Böyle deðildin önceden?
Acý sözle diller üzgün.

Daldan güller savulunca,
Kol sarýlýr dost olunca,
Özlem dinmez mi bulunca?
Ýçten aðlar, yollar üzgün.

Dal kýrýlýr, rüzgâr kapar,
Sürükler dað-taþa çarpar,
Diþi kuþlar yuva yapar,
Yuva bozan yeller üzgün.

Yaðmur çiler, toprak doymaz,
Fýrsat bulan söze uymaz,
Nasihati alan duymaz,
Piþman olur, seller üzgün.

Her sözüme can diðerdin,
Dedem Korkut’tan diðerdin,
Ziyalýsýn* sen diðerdin,
El ne bilir çöller üzgün.

Bin cefayla bahar gelir,
Ýnsaný bir telaþ alýr,
Emircan, her gün kocalýr,
Sanma yalnýz yýllar üzgün.
14.11.2023 Emir Þýktaþ *aydýn
Dost kalem
Bayram Bozyiðit
Karlar yaðmýþ yüce daða
Köyden göçmüþ beyle aða
Hazan çökmüþ bahçe baða
Bülbül üzgün güller üzgün

Sosyal Medyada Paylaşın: