İnce uzun bir yoldayım
Þu haným efendinin þarkýlarýný sonsuza dek dinleye bilir Dinlerken kendimi rüzgara kaptýrarak rüzgarla dans edebilir. Bazende yaðmurla inadýna yaða bilirim.
Bazen þu dünyaya çok fazla
Bazende zerre kadar bir kum tanesiyim.
Bazen yedi kat bulutlarýn üzerine
Bazende yedi tak yerin dibindeyim.
Bulutlardan düþmek kolayda
Yerin dibinden çýkmak
Çok zor oluyor.
Ýnce uzun bir yola çýktým
Yürürken dikenlere takýldým
Ayaklarým kanadý
Ayaz gecelerde yüreðim dondu
Kýzýl güneþ baðrýmý yaktý
Tufanlar , hoyratlar
Beni benden ruhumu koparýp aldý
Ve
yoluma üç can yoldaþý katayým dedim
Ýlkin adýnýn nasipti
Ýkincinin adý kýsmetti
Üçüncünün adý kaderdi
Yola dayanamadýlar
Beni yarý yolda býraktýlar
Yürüyorum
Ýnce uzun bir yolda
Kimi zaman dilimde þarkýlar
Kimi zaman gözümde hüzünlerimle
Yürüyorum
Ama
Bilinmeyen saklýlarým var
Ceplerimde
Ellerim ceplerimde
Avuçlarým dolu dolu
Keyfimde pek yerinde
Çünkü
Hayallerim , Umutlarým ve yarýnlarým
Ceplerimde
Gizlediðim avuçlarýmda
Uzaklardan bir ses geliyor
Kulaðýma
Yürü Can yürü sen
Yolun gittiði yere …
Ayþe Ali ( oðlu ) 16,11,2023 Hagen saat 23’31
NOT; Bende her kes gibi bir zamanlar minnacýk nir çocuktum.
Köyümde 1971 yýlýnda çekilen son fotoðrafým. Maþallah çok þirinmiþim diyesim geldi ..
Þiir yürekli okurlarým yüreðinize ve gözlerinize teþekkürler . Sayðý ve sevgilerimle
(( þarkýlarýný dinlediðim haným efendi Emel Sayýn )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.