Babamın Gözyaşları

Bir bu acýyý saramadým
Bu öyle bir acý ki
Babamýn gözyaþlarýný çözebildiðim yaþa varýnca anladým
Bir dert ki,
Tesellisi bulunamayan
Aynada yüzüm
Bir düþman olarak yetti
Evet
Apaçýk bir düþmandý o bana
Sorulacak hesaplar peþinde koþardý
Durmadan kurcalardý yaþamayý inatla
Ýþtah;
Bir kedi gibi maskot olarak yaþamaya baþlamýþtý yanýmda
Sobanýn dibinde kalan düþüncelerimin sýcaklýðýnda

Beklerdi umudum
Tahakkuk edecek bir þeyin mayasýný elleyerek
Sabrý taþýrdý inancým
Ýnancým,
Benim dik baþlý duruþum
Benim Allah’tan baþka annesiz kimsesiz oluþum
Umudumun da dayandýðý yer
Yoksa ne için akardý ki göz yaþý
Deðil mi ki o;
Kýldýðým namazlarým,
Kanayan yerlerime sürecek bir ilaç arayýþým.

Kaygýlar ile ovuluyor yüzüm geceleri baba
Gece,
aðlamak için bir sebep deðil mi zaten
Yaþamak sancýlanýyor gövdemde,
Baltayla kesilen bir aðacýn dallarý gibi kollarým baba
Tel örgülere sarmýþlarda beni sanki,
anamýn kucaðýnda uyuduðum zamanlarýn hasretini söküyorlar içimden
Tek baþýna yaþamaya býrakýldým burada
Yoruldum baba
Her sabah,
Hýrýltýlý bir öksürükle soðuðun özünü hisseden vardiyalý bir iþçi gibi
Ayarlanmýþým dünyaya
Çekilebilcek dertlerin olduðu bir yer deðilmiþ meðerse burasý
Her sabah suyun berraklýðý anýmsatýyor bunu bana
Görünüyor,
yüzüme çaldýðým suyun aðladýðý
Bir öðretmen tazeliðinde hayat,
Okunuyor üzerimden ilk ve son dersi
Yalanmýþ, yalamaymýþ burasý baba
Yalnýzca zarif ve iyi hallerini tutturuyorum ellerime
Ölmeden bir kaç þeyi hatýrlamak için

Bir bu acýyý saramadým,
Anama çevrilmiþ gözler
Ben sessiz
Anam sessiz
Ölüm sessiz
Babamýn gözyaþlarý..
Bir resim ki,
Hala
Akýp giden bir nehir gibi içimde..

Ömer Altýntaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: