CANIM YANIYOR..!

Geçmiþe sünger çekip, üstüne örtü serdim.
Lakin dilim dudaðým, her an seni anýyor.
Sanma ki çok mutluyum, sanma huzura erdim.
Sen her iç çektiðinde, benim caným yanýyor.

Yorgun bir aðaç gibi, eðilmiþ dallarýnla.
Uzandýklarý yerden, boþ dönen ellerinle.
Hayata direnirken, kýrýk hayâllerinle.
Sen boyun büktüðünde, benim caným yanýyor.

Bazen þimþekler çakan, o âmir gözlerinden.
Beni adeta yakan, o kömür gözlerinden.
Mahzun bir hâlde bakan, bir ömür gözlerinden
Sen yaþlar döktüðünde, benim caným yanýyor.

Baðýnda güller solup, dikenler yetiþerek.
Bülbüllerin yerinde, baykuþlar ötüþerek.
Aðrý, acý, yalnýzlýk, el ele tutuþarak.
Üstüne çöktüðünde, benim caným yanýyor.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)



Sosyal Medyada Paylaşın: