NE HALLERDESİN

Rüzgar narasýný atýyor.
El ayak çekilmiþ sokaklardan,
Zemheriyle ittifakta doða,
Þehrimizi iþgal ettiler,
Sensizliðim gömülmüþ beyaza,
Ve ben çýrýlçýplakmýþým gibi,
Bir köþeye sinmiþ titriyorum.
Duygularýmý hissedemezken soðuktan,
Ölmekten, donmaktan korkmuyorum.
Vazgeçmiþim kendimden, çoktan,
Acaba sende bir yerlerde üþüyor musun?
Alýþýðým ben ayaz gecelere,
Sensin benim derdim, sensin her þeyim,
Sýrtýmdaki yýrtýk paltomu al,
Ne olur ne olmaz, üþümeyesin.
Hayalin oldukça, bana bir þey olmaz yar,
Hastalanýrsan, ben ne ederim.
Sakýnýrým seni gözümden bile,
Sana gelecek bana gelsin.
Aþinayým ben her þeye, çekerim.
Neden korkarým bilir misin?
Ellerimle sarýlmayýp bir kaleme,
Seni yazamamaktan korkarým.
Bu zemheriye seni anlatamazsam.
En çok ona yanarým.
Sabahlar olmuþ, olmamýþ akþamlar,
Hiçbiri o kadar mühim deðil,
Varsýn donsun gece, donsun sular,
Ölümse sonucu bu son demin,
Varacaðý yere varýr her þey,
Yeter ki geceyi seninle þiirleþtireyim.
Senin varlýðýndan önemli deðil hiçbir þey,
Sana olan sevgimi yitirmeyeyim,
Aþkým ikimizi de korur bu cihanda,
Gözlerinde olmasýn korkunun izi,
Sýcaklýðýný hissedeyim, sarýl bana,
Bulurlarsa, hayalinle bulsunlar beni,
Bu ýzdýrap dolu karakýþ akþamlarýnda,
Hiçbir ateþ ýsýtamaz yüreðimi,
Senin düþüncenden baþka,
Güneþ gibi doðdun yüreðime sevgili,
Ýçimi seninle ýsýtýyorum.
Fakat korkuyorum senin için,
Bir yerlerde üþüyor musun?
Ah, bilsem ne hallerdesin.

BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın: