ATADAN MEKTUP

ATA’DAN MEKTUP

Bakýyorum size Anýttepe’den,
Yýl iki bin bilmem kaç,
Aylardan Kasým.
Bir kasvet havasýnda her yer,
Tutuluyor yasým.

Bayraklar yarýda siren sesiyle...
Ýnmesin o bayrak bir daha diye,
Kafa tuttuk yedi düvele.

Fakat heyhat,
Gördüðüm,
Bir kördüðüm.

Uðruna can verdiklerim,
Bir baþka toplum olmuþ.
Her karýþýna kan döktüðüm topraklar,
Kovduklarýmla dolmuþ.

Nerede fabrikalar, tersaneler?
Nerede atomu parçalayanlar?
Demiþtim ya size,
“Ýstikbal göklerde” diye,
Siz hala ne ararsýnýz
Yerde.
Hala meþgulsünüz birbirinizi yemekle.

Vermeyin adýmý caddelere, sokaklara,
Yoksa teknoloji, yoksa üretim,
Adýmý altýn harflerle yazmýþsýnýz, neyleyim.
Ben size fen dedim,
En hakiki mürþit Ýlim dedim,
“Ey Türk, yüksel, senin için yüksekliðin hududu yoktur,
Ýþte parola budur,” dedim.

Bakýyorum size Anýttepe’den,
Sessiz ta derinden,
Sessizliðimde büyümeliydi Türkiye’m.

Hala açsa çocuklar,
Aðlýyorsa kadýnlar,
Ýlimden yoksunsa üniversiteler,
Ýþsizse gençler,
Neye yarar upuzun yollar,
Serseri kaldýrýmlar.

Niçin dalgalanmaz fezada bayraðým?
Niçin verilmedi bir yýldýza adým?
Hala kaç coðrafyadasýn,
Ve kaç isimle anýlmaktasýn?
Sen hürken yakýþýr mý sana,
Soydaþýn esir yaþasýn.

Ey Türk,
Birinci vazifeni hatýrla,
Hatýrla ki Türklük,
Ýlelebet yaþasýn.

Bayram Ali Çelikten
10 Kasým 2018

Sosyal Medyada Paylaşın: