Senle ben;
Hipotenüsün karesine eþit bir yaþamda,
Tümevarýmlarla ulaþtýk sevgiye,
Tümdengelimlerle ispatladýk aþkýmýzý..
Ýç açýlarýmýzýn toplamý çýkardý hep aþka,
Dýþ açýlarýmýzýn toplamý da hep baþka baþka..
Eþkenar üçgen gibiydik,
Paralelkenarlarýmýz kaderimizi keserdi,
Bi kare olamadýk þöyle keyifli,
Yamuk olduk zaman zaman eserli,
Yoksul düþlerimiz kaç çemberde kesiþti..
Pi sayýsý kadar olmadý deðerimiz,
Sýfýr halimiz etkisiz elemandý halbuki,
Mutlak deðerimizi bir bilselerdi oysa..
Her deðiþimimiz türev gibiydi,
Her anýmýz bir denklem..
Üçüncü dereceden bir bilinmeyenli,
Ve çözülmeyi bekleyen...
Logaritmayý romatizmaya yeðlerdik,
Newton bile þaþardý bu çekime,
Köklü sayýlar gibi kök saldýk her geceye..
Hangi teorem anlatýrdý acaba bizi,
Hangi kombinasyona sýðardý mevsimlerimiz,
Kümelerde birleþirdi sanki kollarýmýz,
Kümelerde kesiþirdi belki yollarýmýz..
Limitlere takýlmazdý boyadýðýmýz þehirler,
Çarpanlara ayrýldý bak dilimizdeki tüm renkler,
Senle ben;
Nerden bakarsan bak!
Bi hayli karýþýk hesaptýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.