AYRILIĞ

Yandýrýp gelbimi, od salýp cana,
El çehmir insafsýz olan ayrýlýð.
Üreyh dözebilmez desem hicrana,
Yalandý sevgisi yalan ayrýlýð.

Durnalar desteynen galxýp uçallar,
Baþ tutan yaramý birde açallar?
Beçara üreyim delip geçeller
Acýsý sineme dolan ayrýlýð.

Vefasýz gözele baðlandý könül,
Beter derd elinde daðlandý könül,
Mehebbet isdiyip yanandý könül,
Aðaran saçýmý yolan ayrýlýð.

Nazenin! bilirem, menem günahkâr,
Seven üreyh sussa, arzular aðlar?
Üz dönsen giderim diyar be diyar,
Gözlerime yaþlar salan ayrýlýð.

Elveda demeden ayrýldý eller,
Utandý, sevginin þahidi diller,
Virane gülþene dönüp könüller,
Üreyi ikiye bölen ayrýlýð.

Bir günde gocaldý bu cavan ruhum,
Daðlara, daþlara çekilip yuxum,
Ýstediði bir can, bes niye gorxum?
Elimnen sebrimi alan ayrýlýð.

Aðaç tek yanlýzlýð vallah çetindi,
Emircan, dostluðun saf niyetindi,
Ýnsanlýð elesen öz himmetindi,
Halýma keyf çekip, gülen ayrýlýð.
8.11.2023 Emir Þýktaþ
el çehmir; vaz geçmiyor, üreyh dözebilmez; yürek sabredemez, beçara; çaresiz, danýp könül; inkar etmiþ gönül, cavan; genç,
Sosyal Medyada Paylaşın: