Gönül neler istemez ki Yolun kendi, Yar olurken Hâl’den bambaþka bir sinerji ile Gönülden Yar deðil, Yar’dan kaç gönül geçilir de Can’a varýlýr nasipse …
Þu an senle, canýmla ile birlikte Yare düþmüþse gözüm Yardan süzülür ise can közüm Gecenin yolculuðuna meyalle sözüm
Geçtiði, durduðu her güzergahtan Bucaktan alýrken, duyarken Çekerken nefesini Yaklaþýrken kokusunun sancýsý Avutacaksa da bir kaç yudum Aþký cenki Rast gelen hevesi sesi Tebessümün cilvesi Vûslatýn þeddesi
Genç nesilim, günler öncesinden Yollamýþtý bir þarký da Bugüne nazire, yer almak istedi Dinle diye, Duasý dileði ile Belki geçtiði yarlara niyetle Canýn Saðolsun diye Temsilini edercesine
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.