Ben de sevdim. Hem de nasýl… Onu anlamak, Onu anlatmak, Yaþamak gibi. Ben düþ görmeyi Ondan öðrendim. Ve býrakýp gidilmeyi… En uzak yerine mazinin Atýlmak gibi…
Aþký aþk yapan, Ne onu ilk gördüðüm an Ne de son bakýþý giderken. Bilmiyorum hangi ara aðýna düþtüm ben. Daha önce yaþadým mý? Hatýrlamýyorum. Neydi bu kadar aklýmý uyuþturan? Baðrýmda yanan yalýn ateþ, Ne yapsam istediðim gibi yanamýyorum. Beni ona yazan, Sevdalarýn en yücesi, Nasýl sevdim bu kadar anlamadým Asla aþýk olmam derken.
Bugünkü aklým olsaydý Yine sever miydim? Sevmek zor zanaat. Öncelikle gönül iþi. Derdini de Hasretini de Tüm imkansýzlýðýyla Onun gözlerindeki yerini de seversin. Akýl iþi deðil yani. Bugün olsa yine Yollarýna düþerdim. Kanýma girmiþ bir kere Her þeyimle onun içindim.
Ben de istedim. Hem de nasýl??? Onu düþünmek Onu özlemek Hayatýn kendisi Ben yanmayý Ondan öðrendim. Ve silinmeyi, Unutulmalarýn dibini. Sevdanýn onca yükünü taþýrken Yarýnlarla yüzleþtim, Hiç olmak misali.
Onu sevmemek mi? Aklýmdan bile geçmedi.
TmR 08.11.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
TmR71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.