GÜLÊ 2

Her akþam dökülür gözlerime, yorgun bir hayal
Usulca öper kirpik uçlarýmdan, kanarým
Serin bir rüzgar gibi, sarar bedenimi kýskývrak
Þiirler tutuþur, ateþ üþür ben susarým
Bir anlatabilsem, bir dile gelse yüreðim
Hani dökebilsem dilimde çýrpýnan sevdayý
Ýçimde sýzlayan türküyü bir söyleyebilsem
Denizler durulur ben çaðlarým Gülê

Þimdi mavisiz bir deniz, limansýz bir gemiyim
bir bir dökülür avucuma, yitirdiðim anýlar
Hiç unutmadým, unutsam kurusun bedenim
Gizli buluþmalarda titreyen ellerimizi
O þaþkýn, biraz korkak, heyecanlý bakýþlarýný
Saçýna dokunurken yüreðim yýrtýlýrdý sanki
Sen gözlerini kapardýn, yaðmur üþürdü
Gökyüzü aðlar, ben yanardým Gülê

Hangi daða yüklesem, bu aman bilmez hasreti
Nefes bile aldýrmaz, ince ince deþer içimi
Þimdi seni duman duman içime çekerim
Ýsmini yutkunurum bir bardak çay eþliðinde
Kar yaðýyor yetim kalmýþ saçlarýma
Ve koca þehir deliksiz bir uykuda þimdi
Bir ben birde elimde titreyen resmin uykusuz
Þehir üþür gece üþür ben ölürdüm Gülê

BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın: