DOSTUM
Yok olmaya mahkum, güzel olamaz,
Sen ona hiç meyil verme be dostum.
Faniye takýlan, vefa bulamaz
Solacak gülleri, derme be dostum
Anlýk cazibeler, uçup gidiyor
Fani güzellikler, geçip gidiyor
Yüreklere ateþ saçýp gidiyor
Gel baþýna çorap örme be dostum
Kalbin ister mutlak, ebediyeti
Doyurmaz ki versen dünya serveti
Zevale mahkumdur dünya zineti
Rüyada murada erme be dostum
Akýl almaz hýzla akarken zaman
Ömür sermayesi olur toz duman
Fani cazibeye takýlýp aman
Sonra da ipe un serme be dostum
Fani muhabbetler yakan alev kor
Onu aþýklara þiirlere sor
Dünya rüyasýnda murat almak zor
Sonra talihini yerme be dostum
Ýnsanýn kalbi var, elbette sever
Sevgi sermayendir hak edene ver
Çarçur etsen eðer hüzünler döver
Kendini çarmýha germe be dostum
Bayram Ali Bülbül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.