İNSAN VE KUSUR

ÝNSAN VE KUSUR

Yazýk,insan görmez kendi kusurunu.
Örtmek için üstünü, bin bir numara.
Sayar döker baþkasýnýn küsurunu.
Herkes okusun diye asar duvara.

Çukur açan,gün gelir düþer çukura.
Yorma kendini,yorgan ol her kusura.
Kusura gece olan kavuþur nûra.
Huzur bul varmadan mahþeri huzura.

Gel,baþýn daha fazla düþmeden dara.
Bak bakalým yolun sonu nere vara.
Ýnsan yara deþmemeli ; yara sara.
Tövbe et Rabb’ine yalvara yalvara.

Kemal Karapýçak-ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: